Προς μια μεθοδολογία ένταξης της κοινωνίας στο σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων αστικών μεταφορών

Σκοπός της διατριβής είναι η διερεύνηση μιας μεθόδου που θα εξασφάλιζε ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στο σχεδιασμό έργων βιώσιμης κινητικότητας στις πόλεις. Στοιχεία συλλέχθησαν μέσω βιβλιογραφικής ανάλυσης και μίας ποιοτικής κοινωνικής έρευνας στο Π. Φάληρο που περιελάμβανε ημι-δομημένες συνεντεύξεις.

Η έρευνα αποκάλυψε ότι πολλοί πολίτες ένιωθαν ότι το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται από το κράτος και θεωρούσαν ότι η συμμετοχή του κοινού θα άνοιγε το δρόμο σε αυτούς που έχουν τη δύναμη και εξουσία να επηρεάζουν τις αποφάσεις προς όφελός τους. Άλλοι ήταν απλά αδιάφοροι και δεν τους ενδιέφερε να συμμετέχουν. Ήταν φανερό ότι οι πολίτες δε γνώριζαν τις διαδικασίες σχεδιασμού. Η άγνοια τους οδηγεί σε έλλειψη εμπιστοσύνης και καχυποψία για τα κίνητρα των αποφάσεων.

Τα στοιχεία που συλλέχθησαν χρησιμοποιήθηκαν για να αξιολογηθούν παραδείγματα σχεδιασμού σε 3 ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ. Συμπεραίνεται ότι η ουσιαστική συμμετοχή θα επιτυγχανόταν εάν: α) χρησιμοποιούνται φιλικές προς το κοινό μέθοδοι συμμετοχής, αφού έχει προηγηθεί εκτεταμένη ενημέρωση με μαζικά μέσα επικοινωνίας, β) άλλαζε η διαδικασία περιβαλλοντικής αξιολόγησης, ώστε να δίνεται βάρος στην υποβολή σχολίων από το κοινό στην αρχή της διαδικασίας και γ) εφαρμοζόταν ένα διαφορετικό μοντέλο πολεοδομικού σχεδιασμού που θα εκκινούσε από το τοπικό επίπεδο.